Je hart bonkt. Je adem stokt. Je denkt dat je gek wordt – of misschien wel doodgaat. Een paniekaanval komt plotseling, vaak zonder waarschuwing. Voor de buitenwereld lijkt er niets aan de hand. Maar van binnen raast alles. Paniekaanvallen zijn intens. Ontregelend. Maar ze zijn geen teken van zwakte. Ze zijn een krachtig signaal van je brein. En belangrijker nog: er is iets aan te doen.
Een paniekaanval is een plotselinge golf van angst of paniek, vaak zonder duidelijke aanleiding. Je lichaam schiet in de overlevingsstand. Je hartslag stijgt. Je gaat zweten. Je voelt je duizelig of licht in je hoofd. Sommige mensen voelen zich misselijk, krijgen het benauwd of hebben het gevoel te stikken. Alsof je lijf denkt: ' Er is gevaar.' Maar er is niets. Dat komt doordat je zenuwstelsel alarm slaat, ook als er geen echte dreiging is. Een paniekaanval is in feite een vals alarm van je brein.
Het nare van paniek is: het blijft zich herhalen. Omdat je bang wordt vóór de paniekaanval zelf. Je gaat situaties vermijden – autorijden, drukke winkels, alleen zijn. En juist dát maakt het erger. Je lichaam leert: *Deze situatie is gevaarlijk*. En dan blijft de cirkel draaien. Veel mensen voelen zich onbegrepen. Of schamen zich. Maar laten we het helder zeggen:
Een paniekaanval is geen aanstellerij. Het is een alarmsysteem dat té scherp staat afgesteld.
De meeste behandelingen richten zich op het leren omgaan met paniek. Ademhaling, ontspanning, exposure. Dat kan helpen – soms tijdelijk. Maar het lost niet altijd het probleem bij de kern op. Wat veel mensen niet weten: Paniekaanvallen hebben vaak te maken met oude ervaringen die onbewust zijn opgeslagen. Stress, spanning of trauma die het brein nooit goed heeft verwerkt. Je hoeft je daar niet eens bewust van te zijn. En belangrijk:
Je kunt paniekaanvallen niet wegdenken. Maar je kunt wel het systeem áchter die paniek veranderen.
Lisa (34) kreeg paniekaanvallen tijdens het autorijden. Vooral op snelwegen voelde ze zich gevangen. Ze vermeed het zoveel mogelijk.
Ze had ademhalingsoefeningen geprobeerd, podcasts geluisterd en gelezen over exposure. Soms hielp het even. Maar de angst kwam telkens terug. In het traject dat we samen deden, gingen we niet eindeloos praten. We werkten aan wat haar brein als onveilig was blijven zien – zonder dat ze het doorhad. Na een paar sessies reed ze weer, op haar gemak.
"Ik dacht altijd dat ik ermee moest leren leven. Maar het is écht anders geworden. Ik denk er niet eens meer aan"
Bij Nucleus Coaching hoef je je gedrag niet te forceren. Er hoeft niet eindeloos gepraat te worden. Je hoeft niet ‘anders te leren denken’. We werken aan het creëren van nieuwe paden in je brein. Dat klinkt abstract – maar het effect is concreet. Als je brein zich veilig voelt, verandert je gedrag vanzelf.
Veiligheid van binnenuit zorgt voor rust in je lijf
Misschien heb je al van alles geprobeerd. Misschien heb je het opgegeven. Maar als je voelt: ik wil hier vanaf, maar wel op een manier die echt past bij mij– dan ben je welkom. Ik werk nuchter, zonder zweverigheid, maar wel vanuit een diepe overtuiging:
Jouw brein kan veranderen. Je hoeft hier niet in te blijven hangen.
Will je weten wat er mogelijk is? Neem gerust contact met me op voor een vrijblijvend gesprek. Je hoeft het niet alleen te doen.
